Carla Rampen

Informatie over de spelers, door de spelers zelf geschreven:

Dan wordt er gevraagd of je iets persoonlijks wilt schrijven voor de website, nou ik kan praten als brugman maar om nu iets over mezelf te vertellen ben ik niet gek op, maar goed ik wil geen uitzondering zijn dus zal ik mijn inmiddels grijze bol eens wakker schudden.

Hoe ben ik bij toneel gekomen?

Er waren een paar evenementen per jaar waar het dorp voor uit liep, dat waren de Nieuwjaarsreceptie HVS/VESDO, kermissen en de toneeluitvoeringen. Met een Zijpenaar getrouwd werd ik snel ingeburgerd en meegenomen naar de evenementen dus ook de toneeluitvoeringen. Al ging het toen meer om wat na de toneeluitvoering plaatsvond als de uitvoering zelf. Op een mooie maandag in oktober 1976 was ik in de tuin aan het werk toen Bets van der Molen (souffleuse) langs kwam en vroeg of ik belangstelling had voor toneel of ik mee zou willen doen. Ze dachten dat ze een rol voor me hadden die ik zou kunnen vertolken. Het moest een deftige dame zijn, en ik stads meisje altijd deftig in de kleding, ze dachten dat ik dat wel zou kunnen. Het werd m'n eerste rolletje in "Pas op dat je geen woord zegt".

Door zwangerschappen en het drijven van een eigen zaak met daarnaast moeder zijn van drie kinderen, ben ik niet altijd in de gelegenheid geweest om toneel te spelen. Maar toch ben ik altijd op de een of andere manier bij de toneelvereniging betrokken.

Want als je niet mee speelt in het gekozen toneelstuk is er altijd wel een andere rol waarmee je als lid van de vereniging inzet kan geven. Dan noem ik enkele voorbeelden van m'n vertolkte rollen achter de schermen, decor schilderen- behangen, opruimen, accessoires verzorgen, verloting regelen, boekje maken, grimeren, soufleren, penningmeester, lid van bestuur, kleding verzorgen, bij de entree staan en gastvrouw spelen.

Hiermee wil ik aangeven het maakt niet uit wat je doet het is op de eerste plaats gezellig en met z'n allen hebben we een doel "een goede uitvoering", met het liefst een uitverkochte zaal. We werken met z'n allen naar dit hoogte punt, niet alleen het toneelspel maar ook het decor het boekje, alles wat met de uitvoering samenhangt moet er goed uit zien.

Maar toneelspelen blijft het leukst!!

Op zich zijn alle rollen wel leuk, de één spreekt je wat meer aan dan de ander. Toch waren er twee die er voor mij uitsprongen.

1. Een pesterig meisje in de eenakter "Vingers van de macht", hiermee hebben we onder regie van Jeanne Krijgsman het eenakterfestival gewonnen.

2. Een dikke moeder "Kate" in het Italiaanse meesterstuk van Coldoni "Het pleintje".

Je vraagt je wel eens af?

Met een al jaren lange hechte groep denk je wel eens hoe zal dit gaan want ook hier zet de vergrijzing door. Maar het is fijn te zien dat deze toneelvereniging enorm bloeit en zelfs met jeugdtoneel bezig is.